Plaatjes ruilen voor ‘Trots op Tilburg’, een hit op Facebook

De getallenlijstjes vliegen je om de oren als je de Facebookgroep ‘Trots op Tilburg’ opent. Van handgeschreven notities en krabbelige memoblaadjes tot strakke computeruitdraaien en kunstzinnig vormgegeven afbeeldingen. Eén ding hebben ze echter gemeen: de schrijvers willen zo snel mogelijk hun stickerboek volplakken.

Begin oktober verscheen het plaatjesalbum ‘Trots op Tilburg - Verzamelalbum van de stad.’ De Tilburgse geschiedenis in vogelvlucht, zou je ook kunnen zeggen. Het boek krijg je gratis bij een van de drie deelnemende PLUS-supermarkten in Tilburg. De afbeeldingen spaar je in stickervorm bij de aankoop van boodschappen.

Al snel werd duidelijk dat het lastig was om het album in je eentje vol te krijgen. Dat realiseerden zich ook de initiatiefnemers van de Facebookgroep ‘Trots op Tilburg’. Kim van Ruiten is een fanatieke verzamelaar en trad ook toe. “Op dat moment waren er nog maar zes deelnemers, maar al snel ging het helemaal los. Het voelde gewoon magisch. Iedereen is ontzettend betrokken en reageert heel snel. ‘Ik kan je helpen met die nummers’. En dan meteen er achteraan: ‘Heb jij toevallig die nummers voor mij?’ Zoiets had ik nog nooit meegemaakt.”

Kim is onderwijzeres in opleiding en ziet het stickeralbum al in de kast in haar klas staan: “Dit is voor kinderen toch veel leuker dan gewoon geschiedenis leren? Ook zelf steek ik er veel van op. Ik was nooit zo bezig met het verleden van de stad. Nu kom ik er achter dat bepaalde plekken er vroeger heel anders uitzagen. Pas gaandeweg het plakken vormt zich bij mij het verhaal. Eerst bekijk ik een plaatje en vraag mij af of ik de situatie herken. Pas dan lees ik de tekst.”

Herkenning

Judith Nuijten is waarschijnlijk de fanatiekste spaarder van het hele stel. Ze heeft inmiddels al zestien albums vol en is hard op weg naar nummers zeventien en achttien. Aanvankelijk verzamelde ze voor haar familieleden, nu is ze druk bezig voor de Tilburgse verzorgingstehuizen. “Elke Tilburgse instelling krijgt er een”, lacht ze.

Het werken voor goede doelen is haar niet vreemd. Eerder zette zij de stichting ‘Uit een goed hart’ op. Boodschappen doen voor ouderen die dat zelf niet kunnen. Met Sinterklaas verzamelt ze tweedehands speelgoed en dit jaar ontvangen zo’n honderdvijftig eenzame ouderen een kerststukje. “Ik was in het begin zo druk met plakken dat ik de boeken zelf nog niet eens had bekeken. Tot ik er een overhandigde aan mijn dementerende tante. Zij herkende zóveel plekken uit haar jeugd, we hebben uren door het album zitten bladeren. Vervolgens gebeurde hetzelfde met mijn oom. Tja, dan is de stap naar verzorgingstehuizen niet zo groot.” Haar aanpak is simpel: “Ik help anderen om hun album zo snel mogelijk vol te krijgen en vervolgens geven zij hun overtollige plaatjes aan mij. De Facebookgroep helpt daar enorm bij en bovendien kom ik zo in contact met mensen die ik vanuit de stichting weer verder kan helpen. Mooi toch?”

Namens alle Tilburgers

Ook Kim zag een mogelijkheid om anderen te helpen met behulp van het album. “Een vriendin werkt bij Amarant, mensen met een hersenbeschadiging plakken daar de stickers. Dat is heel goed voor de oog-hand coördinatie. Juist dat sociale aspect vind ik zo mooi in deze tijd van isolement: je bent tóch samen met iets bezig. En bovendien kom ik op plaatsen waar ik nog nooit geweest ben. Sta ik ineens bij de LocHal met wildvreemden plaatjes te ruilen, haha.” Ook Judith steekt de loftrompet: “Ik ben vooral trots op iedereen die heeft geholpen met verzamelen. En vergeet de supermarktmedewerkers niet, want die zijn gelukkig heel flexibel met het uitdelen van de plaatjes. De albums die ik overhandig krijgen dan ook standaard de tekst mee: ‘Dit boek wordt u aangeboden door alle Tilburgers’.”

Tilburgse taol

Of het album bijdraagt aan een gevoel van trots op Tilburg? Wat Kim betreft wel: “Als jongere krijg je alleen de gebeurtenissen van de laatste jaren mee. Het Draaiend Huis bijvoorbeeld en het gedoe met de Cityring. Dankzij dit boek zie je ook wat er vroeger gaande was.” Vooral de pagina over de Tilburgse Taol vindt ze super: “Ik ben de enige kruikenzeiker binnen onze familie. Toen ik het boek aan mijn Goudse opa en oma liet zien, lagen ze werkelijk krom van het lachen. Ik ga het plaatjes plakken echt missen!”